گسترش‌آنلاین: پس از تصویب دور چهارم تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل، غرب به رهبری آمریکا برای تحت فشار قرار دادن هرچه بیشتر ایران، بخش انرژی این کشور را هدف گرفت. آمریکا و هم‌پیمانان اروپایی‌اش ابتدا تلاش کردند تا صادرات نفت و گاز ایران را به کمترین حد برسانند. به همین منظور به کشورهای واردکننده نفت و گاز از ایران فشار آوردند تا نیازهای خود را از سایر کشورها تامین کنند.
از همان ابتدا روشن بود که این اقدام بیهوده نتیجه‌ای دربر نخواهد داشت. ایران یکی از بازیگران اصلی بازار انرژی جهان است. این کشور سومین ذخیره بزرگ نفت خام و دومین ذخیره بزرگ گاز طبیعی جهان را در اختیار دارد و از اعضای مهم و تاثیرگذار سازمان اوپک به شمار می‌رود.
در مرحله بعد، غرب کوشید تا نیاز ایران به واردات برخی محصولات نفتی و پالایشی همچون بنزین را به وسیله‌ای برای افزایش فشار بر تهران تبدیل کند. به همین منظور با صادرکنندگان سنتی و قدیمی بنزین به ایران به مذاکره پرداخت. در ابتدا چنین به نظر می‌رسید که آمریکا می‌تواند با استفاده از این ابزار به اهداف خود دست یابد، به‌ویژه آن که برخی صادرکنندگان بنزین در مقابل فشارهای غرب تسلیم شده بودند اما تنها مدت‌زمان کوتاهی لازم بود تا بی‌نتیجه بودن این اقدام آمریکا نیز برای همه روشن شود.
از همان ابتدا بسیاری از کشورها با تحریم ایران مخالف بودند چون آن را اقدامی غیرمنطقی و مخالف با روح قوانین بین‌المللی می‌دانستند. ظاهرا موضوع فعالیت‌های هسته‌ای صلح‌آمیز ایران تنها دلیل غرب برای اعمال تحریم‌های پیاپی علیه کشورمان است. این در حالی است که بنا بر اعلام آژانس بین‌المللی انرژی (یعنی تنها مرجع رسمی برای اظهارنظر درباره فعالیت‌های هسته‌ای کشورهای جهان) تاکنون در فعالیت‌های هسته‌ای ایران هیچ انحرافی که نشان‌دهنده تلاش ایران برای دستیابی به سلاح اتمی باشد، مشاهده نشده است. بر همین اساس، بسیاری از کشورها اعلام کرده‌اند که تحریم‌های آمریکا و اروپا علیه تهران را به رسمیت نمی‌شناسند و با آن همراهی نمی‌کنند.
به گزارش رسانه‌های خبری غرب، تلاش‌های آمریکا و اروپا برای توقف فعالیت‌های هسته‌ای ایران از طریق اعمال فشارهای اقتصادی و سیاسی تاکنون بی‌نتیجه بوده و به دلیل غیرعادلانه و غیرمنطقی بودن این فشارها در آینده نیز نتیجه‌ای دربر نخواهد داشت. نشریه اقتصادی «مید» در گزارشی به بررسی نتایج تحریم صادرات بنزین به ایران پرداخته است. به نوشته این نشریه، تلاش‌های آمریکا برای جلوگیری از صادرات بنزین به ایران اقدامی بی‌نتیجه بوده و ایران نشانه‌ای از تحت فشار بودن را در این رابطه از خود بروز نداده است.
مید می‌افزاید: با وجود این که طی یک سال گذشته به‌طور مرتب از تعداد صادرکنندگان بنزین به ایران کاسته شده اما ایران هنوز نشانه‌ای از تحت فشار بودن از خود بروز نداده است. در حال حاضر، واردات، 30 تا 40 درصد تقاضای بنزین ایران را تامین می‌کند.
این نشریه همچنین با اشاره به سیاست‌های دولت در زمینه سهمیه‌بندی کردن بنزین از کاهش تدریجی میزان مصرف این ماده در ایران خبر داد و نوشت: علاوه بر اجرای طرح سهمیه‌بندی، دولت قصد دارد طی سال‌های آینده با انجام سرمایه‌گذاری مناسب بر میزان تولید بنزین در داخل کشور نیز بیفزاید. با اجرای این طرح، ایران بخش بزرگی از نیازخود را در داخل تامین خواهد کرد. در همین رابطه، سازمان بین‌المللی انرژی ضمن تایید امکان اجرای طرح افزایش ظرفیت تولید بنزین پیش‌بینی کرد که با تحقق این هدف، ایران طی پنج سال آینده خواهد توانست واردات بنزین خود را 75 درصد کاهش دهد.
در چنین شرایطی دولت ایران اعلام کرده که با اجرای طرح افزایش ظرفیت تولید بنزین نه‌تنها نیازهای داخلی خود را تامین خواهد کرد بلکه به صادرکننده این ماده نیز تبدیل خواهد شد.
بی‌تاثیر بودن تحریم‌های آمریکا و هم‌پیمانان اروپایی‌اش علیه ایران موضوعی است که این روزها بسیار گفته و شنیده می‌شود. بسیاری از روزنامه‌ها و سایت‌های خبری (حتی در آمریکا و اروپا) معتقدند که واشنگتن تلاش بیهوده‌ای به خرج می‌دهد تا فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای ایران را متوقف کند. یکی از کارشناسان امور سیاسی در آمریکا می‌گوید: به نظر من دولتمردان واشنگتن هیچ شناختی از مردم ایران، فرهنگ و آداب و رسوم‌شان ندارند.
جوزف جاناتان بری می‌افزاید: مردم ایران، مردمی بسیار حساس و خونگرم هستند که از حرف زور بدشان می‌آید. اگر سیاستمداران آمریکایی به جای اعمال فشارهای بیهوده قدری تاریخ ایران را مطالعه می‌کردند، می‌فهمیدند که چگونه باید با مردم این کشور رفتار کنند. ایرانی‌ها اهل گفت‌وگو و صلح هستند اما به هیچ وجه اجازه نمی‌دهند کسی به آنها زور بگوید. نگاهی به تاریخ هشت‌ساله جنگ عراق علیه ایران، به خوبی ویژگی‌های فرهنگی و اجتماعی مردم ایران را نشان می‌دهد.
