سياستهاي كلي براي اشتغال
دنياي اقتصاد- حضرت آيتالله خامنهاي رهبر معظم انقلاب اسلامي، سياستهاي كلي اشتغال را پس از مشورت با مجمع تشخيص مصلحت نظام ابلاغ كردند. بهبود محيط كسبوكار و ارتقاي شاخصهاي آن (محيط سياسي، فرهنگي و قضايي و محيط اقتصاد كلان، بازار كار، مالياتها و زيرساختها) و حمايت از بخشهاي خصوصي و تعاوني و رقابت از راه اصلاح قوانين، مقررات و رويههاي ذيربط در چارچوب قانون اساسي از جمله اين سياستها است.
رويداد
ابلاغ سیاستهای کلی اشتغال از سوی رهبر معظم انقلاب
حضرت آیتالله خامنهای رهبر معظم انقلاب اسلامی، سیاستهای کلی اشتغال را پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام تعیین کردند.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی دفتر مقام معظم رهبری، متن سیاستهای کلی اشتغال که به روسای قوای سه گانه، ريیس مجمع تشخیص مصلحت نظام و دبیر شورای نگهبان ابلاغ شده، به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
سیاستهای کلی اشتغال
1ـ ترویج و تقویت فرهنگ کار، تولید، کارآفرینی و استفاده از تولیدات داخلی به عنوان ارزش اسلامی و ملی با بهرهگیری از نظام آموزشی و تبلیغی کشور.
2ـ آموزش نیروی انسانی متخصص، ماهر و کارآمد متناسب با نیازهای بازار کار (فعلی و آتی) و ارتقاي توان کارآفرینی با مسوولیت نظام آموزشی کشور (آموزش و پرورش، آموزش فنی و حرفهای و آموزش عالی) و توام کردن آموزش و مهارت و جلب همکاری بنگاههای اقتصادی جهت استفاده از ظرفیت آنها.
3ـ ایجاد فرصتهای شغلی پایدار با تاکید بر استفاده از توسعه فناوری و اقتصاد دانش بنیان و آیندهنگری نسبت به تحولات آنها در سطح ملی و جهانی.
4ـ ایجاد نظام جامع اطلاعات بازار کار.
5ـ بهبود محیط کسبوکار و ارتقاي شاخصهای آن (محیط سیاسی، فرهنگی و قضایی و محیط اقتصاد کلان، بازار کار، مالیاتها و زیرساختها) و حمایت از بخشهای خصوصی و تعاونی و رقابت از راه اصلاح قوانین، مقررات و رویههای ذیربط در چارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.
6ـ جذب فناوری، سرمایه و منابع مالی، مبادله نیروی کار و دسترسی به بازارهای خارجی کالا و خدمات از طریق تعامل موثر و سازنده با کشورها، سازمانها و ترتیبات منطقهای و جهانی.
7ـ هماهنگسازی و پایداری سیاستهای پولی، مالی، ارزی و تجاری و تنظیم بازارهای اقتصادی در جهت کاهش نرخ بیکاری توام با ارتقاي بهرهوری عوامل تولید و افزایش تولید.
8ـ توجه بیشتر در پرداخت یارانهها به حمایت از سرمایهگذاری، تولید و اشتغال مولد در بخشهای خصوصی و تعاونی.
9ـ گسترش و استفاده بهینه از ظرفیتهای اقتصادی دارای مزیت مانند؛ گردشگری و حق گذر (ترانزیت).
10ـ حمایت از تاسیس و توسعه صندوقهای شراکت در سرمایه برای تجاریسازی ایدهها و پشتیبانی از شرکتهای نوپا، کوچک و نوآور.
11ـ برقراری حمایتهای موثر از بیکاران برای افزایش توانمندیهای آنان در جهت دسترسی آنها به اشتغال پایدار.
12ـ توجه ویژه به کاهش نرخ بیکاری استانهای بالاتر از متوسط کشور.
13ـ رعایت تناسب بین افزایش دستمزدها و بهرهوری نیروی کار.
(منبع: دنیای اقتصاد، چهارشنبه 29 تیرماه 90)