دنیای اقتصاد – در یک مطالعه پژوهشی کارآیی شرکت‌های بیمه خصوصی و دولتی مورد ارزیابی قرار گرفت که بر اساس نتایج حاصل از آن کارآیی شرکت‌های بیمه خصوصی نسبت به شرکت‌های بیمه دولتی بالاتر بوده است.
( لطفا ادامه مطلب را کلیک نمایید – مخصوص دریافت خبرنامه از طریق ایمیل )
به گزارش روابط عمومی پژوهشکده بیمه، خدیجه ابراهیمی قوام آبادی در پایان‌نامه کارشناسی ارشد خود با عنوان«اندازه‌گیری کارآیی تخصیصی، فنی و بهره‌وری شرکت‌های بیمه دولتی و خصوصی با استفاده از تکنیک تحلیل پوشش داده‌ها» به مطالعه کارآیی شرکت‌های بیمه خصوصی و دولتی پرداختند. از اهداف تحقیق مورد نظر، اندازه‌گیری میزان کارآیی تخصیصی و فنی شرکت‌های بیمه دولتی و خصوصی، معرفی عوامل موثر بر کارآیی و تاثیر هر یک از آنها روی کارآیی، ارائه راهکارهایی برای کارآ شدن شرکت یا شرکت‌های ناکارآ، اندازه‌گیری بهره‌وری در کلیه شرکت‌های بیمه طی دوره مورد بررسی بود. تحقیق مورد بحث مشتمل بر کلیه شرکت‌های دولتی و خصوصی در ایران طی سال‌های 1387-1384 بوده است.
مقایسه کارآیی شرکت‌های بیمه دولتی و خصوصی
طی دوره مورد بررسی کارآیی فنی در مدل بازدهی ثابت نسبت به مقیاس، کارآیی مقیاس و کارآیی تخصیصی شرکت‌های بیمه خصوصی نسبت به شرکت‌های بیمه دولتی بالاتر بوده است و کارآیی فنی در مدل بازدهی متغیر نسبت به مقیاس در شرکت‌های بیمه خصوصی تا سال 86 بالاتر از شرکت‌های بیمه دولتی بوده و در سال 87 این رقم برای هر دو گروه دولتی و خصوصی برابر بوده است.
کارآیی فنی در مدل بازدهی ثابت نسبت به مقیاس در کلیه شرکت‌های بیمه موجود در صنعت به طور متوسط طی سال‌های مورد بررسی روندی صعودی داشته و کارآیی فنی خالص طی این سال‌ها به طور متوسط تقریبا ثابت بوده است.
خلاصه و جمع‌بندی تحقیق:
– تحقیق حاضر جهت ارزیابی کارآیی شرکت‌های بیمه دولتی و خصوصی و تعیین پیشرفت یا پسرفت آنها صورت گرفته است که نتایج زیر به دست آمده است.
کارآیی فنی در مدل BCC در سال 84 بین 822/0 و یک (100 درصد) متغیر بوده که از میان کلیه شرکت‌های مورد بررسی شرکت‌های بیمه ایران – معلم – پارسیان، توسعه – رازی – سینا – ملت و سامان کاملا کارآ بوده‌اند و بیشترین کارآیی را به دست آوردند و کمترين میزان کارآیی مربوط به شرکت بیمه البرز (822/0) است. در این سال کارآیی تخصیصی بین 848/0 و 1 متغیر بوده است. این رقم در شرکت‌های بیمه ایران – پارسیان – توسعه و ملت برابر واحد بوده که بیانگر این است که بیشترین میزان کارآیی تخصیصی توسط این شرکت‌ها نسبت به سایر شرکت‌های مورد بررسی به‌دست آمده است و کمترین میزان کارآیی تخصیصي به شرکت بیمه دانا (848/0) اختصاص دارد.
– کارآیی فنی در مدل BCC در سال 85 برای شرکت‌های بیمه بین 818/0 و یک (واحد) متغیر بوده است. شرکت‌های بیمه ایران – آسیا – معلم – پارسیان – توسعه – رازی – ملت و نوین در میان شرکت‌های مورد بررسی کاملا کارآ بوده‌اند و بالاترین میزان کارآیی فنی را در این سال نسبت به سایر شرکت‌های بیمه مورد بررسی کسب نموده‌اند و کمترین میزان کارآیی فنی در این سال به شرکت بیمه البرز (818/0) اختصاص دارد.
– کارآیی تخصیصی در سال 85 بین 831/0 و یک متغیر بوده است. شرکت‌های بیمه آسیا – پارسیان – توسعه – رازی و ملت بیشترین میزان کارآیی تخصیصی را نسبت به سایر شرکت‌های بیمه مورد بررسی کسب نموده‌اند و در این سال از نظر کارآیی تخصیصی کاملا کارآ بوده‌اند و کمترین میزان – کارآيی تخصیصی در این سال توسط شرکت بیمه دانا (831/0) به دست آمده است.
– در سال 86 کارآیی فنی در مدل BCC برای شرکت‌های بیمه بین 806/0 و یک متغیر بوده است که بیشترین میزان کارآیی فنی (100درصد) توسط شرکت‌های بیمه ایران – معلم – پارسیان – رازی – ملت و پاسارگاد به دست آمده است و کمترین میزان کارآیی فنی در این سال به شرکت بیمه البرز 806/20 اختصاص دارد.
– کارآیی تخصیصی در سال 86 بین 826/0 و یک برای شرکت‌های بیمه مورد بررسی متغیر بوده است که از این میان شرکت‌های بیمه ایران، پارسیان و ملت نسبت به سایر شرکت‌های بیمه مورد بررسی، بالاترین میزان کارآیی تخصیصی را کسب نموده‌اند و پایین‌ترین میزان کارآیی تخصیصی به شرکت بیمه دانا (826/0) مربوط می‌شود.
– کارآیی فنی در مدل BCC در سال 87 بین 828/0 و یک متغیر بوده است. شرکت‌های بیمه ایران – پارسیان – ملت‌ودی نسبت بر سایر شرکت‌های بیمه مورد بررسی در این سال کاملا کارآ بوده‌اند و پایین‌ترین میزان کارآیی فنی در این سال به شرکت بیمه البرز (827/0) مربوط می‌شود.
کارآیی تخصیصی در سال 87 بین 806/0 و یک متغیر بوده است که از میان شرکت‌های بیمه ایران – پارسیان و ملت بالاترین میزان کارآیی تخصیص را نسبت به سایر شرکت‌ها کسب کرده‌اند و کمترین میزان در این سال به شرکت بیمه دانا (806/0) مربوط می‌شود.
کارآیی فنی در مدل BCC تقریبا (در سال 87 برای هر دو گروه، این رقم برابر بوده است) در تمامی سال‌های مورد بررسی، به طور متوسط برای شرکت‌های بیمه خصوصی بیشتر از شرکت‌های بیمه دولتی بوده است.
– کارآیی مقیاس طی دوره مورد بررسی در شرکت‌های بیمه خصوصی به طور متوسط بیشتر از شرکت‌های بیمه دولتی بوده است.
– روند کارآیی فنی و کارآیی مقیاس در صنعت بیمه افزایشی بوده و کارآیی فنی خالص (در مدل بازدهی متغیر نسبت به مقیاس)
تقریبا ثابت بوده است. کارآیی تخصیصی در صنعت بیمه طی دوره مورد بررسی تقریبا ثابت بوده است.
لازم به ذکر است که پژوهش مذکور در سال 1389 و با حمایت پژوهشکده بیمه انجام شده است. علاقه‌مندان جهت مطالعه و استفاده بهتر مي‌توانند به کتابخانه پژوهشکده بیمه مراجعه نمایند.
